STARY RYNEK W POZNANIU – KAMIENICZKA NR 55

Stary Rynek w Poznaniu, to tutaj mieści się jedna z najlepszych restauracji w Poznaniu, został wytyczony w 1253 roku, gdy wielkopolscy książęta Przemysł I i jego brat Bolesław Pobożny nadali przywilej dla lokalizacji lewobrzeżnego Poznania.

Na przestronnym rynku zbudowano Ratusz – siedzibę władz miejskich, funkcjonowały też na rynku sukiennice, jatki i inne urządzenia handlowe. Wokół rynkowego forum powstawały kamienice, których działki ustalone z okresu lokacji przetrwały do końca XIX w.

Wśród tych kamieniczek jest nasza skromna siedziba pod nr 55, w której dziś mieści się „Restauracja Ratuszova”, dawniej „Winiarnia Ratuszova”.

Kamieniczka pod nr 55 przeżywała przez około 700 lat wiele dramatycznych okresów spowodowanych działaniami wojennymi, pożarami, powodziami. Jednak zawsze powstawała na nowo dzięki determinacji kolejnych właścicieli.

Najstarsze zapiski mówią, że ławnik Piotr Adam nabył kamieniczkę w 1468 roku od spadkobierców piwowara Piotra Bergera. W połowie XVII w. kamieniczka pod nr 55 należała do Włocha z Lukki Mikołaja Pinocci . Jego brat Hieronim Pinocci przez wiele lat posłował dla  Króla Jana Kazimierza.

JAN KAZIMIERZ KRÓL POLSKI – gościem kamienicy nr 55

Król Jan Kazimierz zawitał do Poznania zimą 1657-1658 w przełomowym okresie dla Polski po żmudnych rokowaniach zakończonych na jesieni 1657 roku traktatem welawsko – bydgoskim. Dom Pinoccich stał się dla Jana Kazimierza tymczasową rezydencją, gdyż Zamek Królewski w Warszawie został zniszczony w trakcie działań wojennych. Doposażono kamienice Pinoccich w gobeliny, wykwintne meble, sprzęt, który akcentował pobyt monarchy w mieszczańskiej kamienicy. Król wniósł  do  Poznania  w  tych  zimowych  miesiącach  1657 – 1658  stołeczny  koloryt  towarzyski.

W domu Pinoccich elitarny patrycjat, duchowieństwo, profesura Akademii Lubrańskiego często towarzyszyła  Janowi  Kazimierzowi  w  licznych  biesiadach  i  dysputach  na  tematy  związane

z aktualną sytuacją państwa. W depeszy z Poznania pod datą 18 grudnia 1657 r. „Gazette de Franse” donosiła: „Ich Mość król polski często konferuje z hetmanem Lubomrskim i z kilkoma senatorami, aby  znaleźć  sposoby  na  zawarcie  pokoju  ze Szwecją, a następnie, by uwolnić się jakoś uczciwie

i godnie od oddziałów austryjackich”. Król uczestniczył także w zabawach karnawałowych organizowanych u Pinoccich z muzyką i tańcami trwającymi często do białego rana.

W sąsiedniej kamieniczce pod nr 54 właścicielem był Mikołaj Skrzetuski, który stał się pierwowzorem bohatera Jana Skrzetuskiego z „Ogniem i Mieczem” Henryka Sienkiewicza. To właśnie  Jan  Skrzetuski  przedarł  się  z  oblężonego  Zbaraża  do  Króla Jana Kazimierza. Tak to w Poznaniu spotkały się losy żołnierza Jana Skrzetuskiego i króla Jana Kazimierza.